DE VAATWASMACHINE

Op enig moment besprak ik met de ergotherapeut mijn intense ochtendvermoeidheid. Om half tien al helemaal 'op'. Letterlijk een stukje puzzelen. Waardoor werd ik zo vermoeid? Het werd wel duidelijk dat de huishoudelijke klusjes die ik in het ochtendblok deed op zich niet die vermoeidheid konden verklaren. Vanuit detail ben ik dit gaan uitwerken. Op welk moment werd het merkbaar? Nu is bij autisme het  gedrag/gevoel bijna nooit te vinden in het directe moment. De oorzaak moest dus eerder liggen.

 

In deze periode was ik met de ergotherapeut heel nauw aan het kijken naar het sensorisch profiel. Waar reageer ik hypo en hyper op? Pas dan kan je een passend 'sensorisch dieet' en leefregels bepalen. Ook kan je dan adequaat met je gezinsleden communiceren over oorzaak en oplossing.

 

Uiteindelijk bleek in dit geval de oplossing vrij eenvoudig. De weg naar de oorzaak was wel ingewikkeld. Vandaar dat het delen van deze zoektocht zinvol kan zijn voor vele anderen. Onze keuken is in een U-vorm geplaatst en zeer gestructureerd ingedeeld. Ook ergonomisch rondom werken was voor mijn reeds bestaande fysieke beperking passend. Een koffie/thee gedeelte - een nat gedeelte - een snij-kookgedeelte etc.  

 

Ik neem je mee in mijn activiteit bij de vaatwasser. Om de vaatwasser leeg te maken begin ik met de onderste lade en dan de bovenste lade. Vanuit de onderste lade maak ik dan de volgende bewegingen: bukken, omhoog, links en terug -  bukken, omhoog, rechts, bukken en terug - bukken, omhoog, links, hoog en terug. En zo ook voor de bovenste lade, waar ik dan ook om mijn as moet draaien voor de kastjes achter mij.

 

Hier bleek de logische oorzaak te liggen. Mijn evenwicht is bij mij een zwak punt. Door mijn fysieke beperking was dat al bekend. Door de vele buk-, beweeg- en draaiactiviteiten in een korte tijdspanne ontstond een enorme impact op mijn vestibulair systeem. (evenwicht).Die zette zich door op mijn proprioceptie. (waar bevond mijn lichaam zich in de ruimte) Dit was te vergelijken met een rondje achtbaan. Door mijn onderregistreren en vertraagde informatiewerking kwam het gevolg pas daarna. (extreme vermoeidheid en duizeligheid)

 

En door het vinden van deze oorzaak was de oplossing vrij simpel. Niet oplossen van het zichtbare gedrag (liggend uitrusten), maar het wegnemen van het achtbaangevoel. Voor een deel heeft een gezinslid de activiteit overgenomen. En doe ik het wel zelf  dan zet ik eerst de inhoud van de  lade op het bovenliggende aanrechtblad en daarna verzet ik alles naar de planken aan de linkerkant en daarna aan de rechterkant. Door mij te beperken tot eenzijdige bewegingen kan ik alsnog deze taak op een manier uitvoeren die niet belastend is.

 

Het samenspel tussen de specialisatie van een deskundige én de detailwaarneming van de persoon met autisme zorgden voor de passende oplossing.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

-

Maak jouw eigen website met JouwWeb